Zabytki Buska-Zdroju

    Zwiedzanie Buska Zdroju rozpoczęłam od obejrzenia najstarszego zabytku miasta, cmentarnej świątyni rzymskokatolickiej pw. Świętego Leonarda, która działa w ramach parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny.

Niestety, ten cudowny zabytek zbudowany z drewna modrzewiowego w 1699 r. mogłam obejrzeć tylko z zewnątrz , ponieważ jest w ciągu roku zamknięty i otwierany tylko dla okazjonalnych wycieczek. Tylko jedna Msza Święta jest odprawiana w roku, tzn. w niedzielę na początku listopada, w którym to miesiącu przypada dzień patrona świątyni. W sprawie możliwości zwiedzenia kościoła zwróciłam się z prośbą o zorganizowanie wycieczki do działających na terenie Buska Zdroju instytucji turystycznych, ale niestety termin wycieczki został ustalony na dwa dni po moim wyjeździe.

    Tak więc, nie mogłam zobaczyć przepięknego późnobarokowego ołtarza głównego z figurą patrona kościoła Św. Leonarda. Ołtarz jest kunsztem rzeźbiarskim i zachwyca wszystkich turystów, którzy mieli szczęście świątynię obejrzeć. Kościółek jest niewielki, ale dobrze zachowany z powodu prawidłowej konserwacji, posiada tylko jedną główną nawę, a na zewnątrz dobudowana jest węższa i niższa kruchta, co nadaje tej budowli lekkości. Chęć zobaczenia tej świątyni wewnątrz będzie powodem mojego ponownego powrotu do Buska Zdroju i na Ponidzie.

 

Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny  

– usytuowany w centralnym i najwyższym wzniesieniu w pobliżu rynku. Ta znakomita lokalizacja świątyni powoduje, że jest nie tylko z daleka

widoczna, ale nadaje pejzażowi niezaprzeczalny urok W zasadzie od tego miejsca rozpoczęły się dzieje miasta, a sięgają one wczesnego średniowiecza, kiedy to wokół kościoła zaczęli budować swe domostwa słowianie. Pierwsza świątynia była zbudowana w tym miejscu około 1160 r., a fundatorem jej był wspomniany wcześniej rycerz Dersław z Buska (Dzierżko) z rodu Janina, który ofiarował kościół i zespół klasztorny, klasztorowi Norbertanek. Obiekt nie zachował się do naszych czasów, ponieważ strawił go pożar w 1820 r. Odbudowa, a w zasadzie przebudowa  

całkowicie zmieniła jego wygląd. Z istniejącej źródłowej dokumentacji wynika, że prezbiterium dawnego średniowiecznego kościoła zmieniono w obecnym kościele na nawę główną, natomiast architekt zaplanował i dobudował od wschodu barokową klasyczną fasadę. Ołtarz główny kościoła jest w stylu baroku, w którym umieszczono obraz Matki Boskiej, a po obu stronach rzeźby patronów Polski biskupów św. Wojciecha i św. Stanisława. W górnej części ołtarza umieszczono rzeźby Trójcy Świętej oraz św. Piotra i św. Pawła.

 

Kaplica pw. św. Anny – 

– zbudowana w stylu neogotyckim przy wsparciu mieszkańców Buska Zdroju, turystów i kuracjuszy

pełni funkcję kaplicy zdrojowej, jest również miejscem w którym Busczanie chętnie zawierają związki małżeńskie. Do tego kościółka miałam najbliżej i nie ukrywam, że często tutaj przychodziłam. Kaplica została oddana do użytku w 1888 r., a w dziewięć lat później dobudowano przedsionek i zakrystię. W ołtarzu głównym został umieszczony obraz św. Anny. Na ścianach wiszą obrazy bł. Jacka Odrowąża oraz św. Józefa, św. Maksymiliana Kolbe, bł. Wincentego Kadłubka, a w prezbiterium Pieta i Chrystus Miłosierny. Na Msze Święte zawsze do kaplicy przychodzi mnóstwo osób, latem ustawiane są przed kaplicą ławki, a w okresie zimowym nad ławkami rozpościerany jest namiot, który chroni wiernych przed złymi warunkami atmosferycznymi, chociaż te w Busku Zdroju zdarzają się rzadko. 

Kościół Św. Brata Alberta w Busku Zdroju

– wprawdzie kościół parafialny pw. św. Alberta nie może być  jeszcze zaliczany do zabytków miasta,

ponieważ został oddany do użytku w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, to jest tak piękny, że nie sposób o nim nie napisać i zachęcić Państwa do jego odwiedzenia. To jeden z najpiękniejszych kościołów jakie w swoim życiu widziałam, a na pewno oglądałam ich bardzo dużo. Świątynia ta ma wielkie szczęście, bo Ojciec Święty Jan Paweł II podczas Mszy Świętej odprawianej 22 czerwca 1983 r. na krakowskich Błoniach ogłosił św. Brata Alberta błogosławionym i poświęcił kamień węgielny pod budowę nowej świątyni. Architektura kościoła, jego zielony dach oraz ściany w kolorze jasno żółtym przykuwają uwagę każdego spacerującego obrzeżami parku Zdrojowego. Odpowiednio umieszczone w konstrukcji budynku okna i wpadające przez nie

promienie słoneczne sprawiają wrażenie, że to Pan Bóg swoim światłem oświetla główny ołtarz. To niesamowite wrażenie pomogło mi w większej koncentracji i głębszym przeżywaniu odprawianej Mszy Świętej. Ołtarz główny przedstawia Jezusa Chrystusa w niebiosach w otoczeniu archaniołów i świętych. Odnajdujemy tam postacie Matki Teresy z Kalkuty, św. Brata Alberta i Maksymiliana Kolbe. Znakomite rozwiązanie artyści znaleźli w osadzeniu ołtarza używając tutaj symboliki trzynastu kolumn, które nawiązują do Pana Jezusa i dwunastu apostołów. Przepiękne jest tabernakulum w kształcie Hostii z drzwiczkami z mojego ulubionego kamienia onyksu. Należy nadmienić, o doskonale harmonizującymi z całym wystrojem kościoła witrażach umieszczonych w ośmiometrowych  oknach przedstawiających pięć stacji Drogi Krzyżowej. Pragnienie uczestniczenia we Mszy Świętej odprawianej w tym i w innych kościołach Buska Zdroju jest trzecim powodem dla którego chciałabym wrócić na Ponidzie.

Sanatorium Marconi

      W pięknej scenerii parku Zdrojowego zostało usytuowane najbardziej reprezentacyjne sanatorium Buska Zdroju –

sanatorium Marconi. Gmach zaprojektował włoski architekt Henryk Marconi, a budynek został oddany do użytku w pierwszej połowie dziewiętnastego wieku -1836 r. W eleganckim holu, z zaprojektowanymi kolumnami w stylu korynckim znajduje się pijalnia wód jodkowo – bromowych i siarczkowych. Sanatorium przyjmuje 170 osób miesięcznie, posiada również basen leczniczy, z którego mogą korzystać pacjenci z innych sanatoriów. Sanatorium Marconi prowadzi ożywioną działalność kulturalną, w eleganckiej sali koncertowej, w otoczeniu popiersi bogów i lekarzy rzymskich odbywają się wspaniałe koncerty muzyczno – wokalne. Artyści i śpiewacy są zapraszani zarówno z kraju, jak i za granicy. Podczas mojego pobytu na gościnne występy przyjechali i koncertowali artyści operetki z Lublina. Ciekawym pomysłem było umieszczenie przy drzwiach wejściowych do  sali koncertowej  posągów Orfeusza i Eurydyki.

Zamek Dersława

Zamek Dersława obecnie pełniący funkcję eleganckiego hotelu usytuowanego przy reprezentacyjnej ulicy miasta – Mickiewicza został zbudowany pod koniec dziewiętnastego wieku. Ta ciekawa bryła obiektu stylizowana na średniowieczną budowę obronną, przyciąga uwagę spacerowiczów.  

_______________________________________________________________________________________________

Informacje użyteczne:  Dla osób, które pragną pogłębić swoją wiedzę o Ponidziu i Busku Zdroju polecam następującą literaturę: Dariusz Kalina  „Miasto Busko i Jego Zdrój”,  Roman Mirowski „Album Buski „, Dariusz Kalina i Roman Mirowski „Miasto i Gmina Buska Zdrój. Dzieje i Zabytki”. Praca zbiorowa pod redakcją Dariusza Kaliny „Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Busku Zdroju” Rok wydania 2014. Strony internetowe: http: //www. diecezja.kielce.pl , http://www.busko.nmp.org.pl , http://www.busko.pl , pl.wikipedia.org/wiki/Busko_Zdrój