Zwiedzanie Pekinu część I Świątynia Nieba Tiantan

Zwiedzanie Pekinu zaczęliśmy od Świątyni Nieba (Tiantan Gongyuan), jednego z najbardziej cenionych zabytków w tym mieście. Ta wspaniała budowla chińskiej architektury pochodzi z dynastii Ming. W chińskiej kosmologii jest łącznikiem z niebem, a także jest symbolem Pekinu. Obecnie jest wykorzystywana jako znak handlowy umieszczany na wielu towarach.

Świątynia znajduje się w przepięknym parku o powierzchni 267 ha, który jest położony zaledwie o ok. 1,6 km na południe od bramy Qianmen. W tej świątyni raz w roku na wiosnę cesarz uczestniczył w ceremonii wznoszenia modłów o pomyślny rok o to, żeby zebrać obfite plony w rolnictwie, a także odprawiał pokutę za przewinienia wszystkich ludzi. Do tej świątyni cesarz przebywał świętą drogą z Zakazanego Miasta. Gdy procesja opuszczała zakazane miasto mieszkańcy kryli się w domach za zasłoniętymi oknami, za obecność na ulicy karano śmiercią.

Pawilon Modłów został wzniesiony 1420 r. za panowania Youngle, kiedy Pekin stał się stolicą państwa. Świątynia została zbudowana w tym miejscu zgodnie z zasadą feng shui, co oznacza wodę  –  której nie można uchwycić i wiatr – którego nie można zobaczyć. Można zaryzykować stwierdzenie, że feng shui to starożytne przestrzenne zagospodarowanie terenu, ponieważ zasada ta obejmowała ogólny rozkład miast, wsi i budynków mieszkalnych.

W czasie swojej wiekowej historii świątynia była modernizowana. Za czasów panowania Jiajing 1545 r. pawilonowi nadano trójokapową strukturę oraz wprowadzono trójkolorowe barwy emaliowanej dachówki, tj. niebieski (symbolizuje niebo) oraz żółty i zielony symbolizują ziemię i śmiertelników. Następnie cesarz Qianlong (dynastia Qing) nakazał wprowadzić dachówkę o lazurowym zabarwieniu.

W 1889 r. podczas chwiejnych rządów cesarza Guangxu Pawilon Modłów spłonął od uderzenia pioruna, a już rok później wzniesiono jego wierną kopię. Pawilon Modłów to drewniana budowla wzniesiona bez gwoździ i cementu. Pokryte błękitną dachówką koliste stropy (niebo) podpierają 4 wysokie kolumny symbolizujące 4 pory roku, zespolone z 12 filarami, które określają miesiące. Okrągła świątynia na kwadratowej postawie symbolizuje spotkanie ziemi z niebem.

Według wierzeń chińskich to smoki – powietrze, niebo i ziemia, to istoty dobroczynne. Smok pięcioszponiasty symbolizował władzę cesarską.

Dużą atrakcją dla zwiedzających jest na terenie świątyni ściana echo, jest to miły przerywnik w zwiedzaniu, wszyscy turyści biegają do ściany coś wykrzykują a echo im odpowiada w różnych językach. 

Świątynię Nieba otacza przepiękny park, w arkadach znajdujących się w parku Chińczycy tańczą, grają w karty i w szachy, grają na instrumentach, które po raz pierwszy widziałam w swoim życiu i nazw których niestety nie pamiętam, ale z przyjemnością słuchałam tej muzyki i naprawdę to było dla nas miłe, aczkolwiek egzotyczne widowisko.

Autor artykułu: Alicja Muszyńska